Huilbaby symptomen
Een huilende baby is op zichzelf niets bijzonders. Normaal gesproken huilt een baby gemiddeld 2 uur per dag. Huilen is essentieel in het overlevingsmechanisme van de pasgeborene. Biologisch zijn de ouders zo ingesteld, dat zij het huilen van hun kind moeilijk kunnen negeren. Op deze wijze worden ze gestimuleerd aandacht te schenken aan de behoefte van de nieuwkomer, bijvoorbeeld wanneer deze honger heeft.
Naar schatting is 10% van de pasgeboren baby’s een huilbaby. De meest gebruikte definitie voor een huilbaby is een baby die minimaal 3 uur per dag, 3 dagen per week en tenminste 3 opeenvolgende weken achter elkaar huilt. De dagelijkse realiteit is, dat de ouders met een baby zitten die onophoudelijk uren door blijft huilen of krijsen. Wat men ook probeert, het huilen houdt aan en de baby lijkt ontroostbaar. In sommige gevallen kan dit huilen tot wel 10 maanden aanhouden. Deze situatie is voor veel ouders erg moeilijk vol te houden.
Over de oorzaak van het overmatig huilen is weinig feitelijks bekend. In het verleden werd de oorzaak veelal gezocht in afwijkingen van de maag en het spijsverteringskanaal of in voedselallergieën en intoleranties, maar wetenschappelijk onderzoek wijst dit van de hand. Het blijkt dat verreweg de meeste huilbaby’s geen medische afwijkingen vertonen en normaal in gewicht aankomen. Ook de theorie dat het probleem bij de ouders zou liggen en het overmatig huilen het gevolg zou zijn van een verstoorde ouder-kind relatie wordt sterk in twijfel getrokken. Een verstoorde ouder-kind relatie wordt dan ook eerder gezien als een gevolg van het overmatig huilen in plaats van als oorzaak.
Bij gebrek aan aanwijsbare lichamelijke oorzaken bestaat het medische beleid vaak uit het geruststellen van de ouders, omdat het huilen vanzelf meestal na vier maanden weer overgaat. Soms wordt een baby voor een aantal dagen ter observatie in het ziekenhuis opgenomen om de ouders te ontlasten, zonder dat er feitelijke behandeling plaatsvindt. Maar wat nu als de arts zegt, dat er niets mis is met uw baby en rust, regelmaat, reinheid en inbakeren niet afdoende helpen?
In de praktijk zien we dat het huilen vaak gepaard gaat met andere veel voorkomende symptomen zoals: overstrekken, felle schrikreacties, onrustig slapen, gevoeligheid rond nek en achterhoofd, veelvuldig met de handjes naar het hoofd grijpen, moeilijk ontspannen (zelfs gespannen in bad), frequent spugen en een moeizaam dagelijks ritme. Er kan een voorkeurshouding ontstaan, waardoor de baby bij borstvoeding vaak een voorkeursborst heeft. Over het geheel maakt de baby een overprikkelde indruk. Deze symptomen worden in verband gebracht met een complex syndroom waarbij er door een spierspanningprobleem in de nekspiertjes tussen de bovenste nekwervels en het achterhoofd, een abnormale overprikkeling in het zenuwstelsel ontstaat. Hierdoor kunnen vele uiteenlopende klachten ontstaan. Dit klachtenbeeld wordt ook wel omschreven als het KISS-syndroom.
De chiropractor zal middels een uitgebreid onderzoek proberen de situatie goed te analyseren. Vervolgens wordt een behandelstrategie opgesteld om het probleem zo efficiënt mogelijk te behandelen. De behandeling is voor verreweg de meeste baby’s succesvol. Er wordt gebruik gemaakt van zachte niet-manipulatieve veilige technieken. Mochten er uit het onderzoek bevindingen komen, die niet op het gebied van de chiropractie liggen, dan zal de chiropractor dit met de ouders/verzorgers bespreken en zal de baby worden doorverwezen naar de huisarts en/of kinderarts.
